Esau had vrouwen uit verschillende volken. Naast Jehudit (Genesis 26:34), Ada, Oholibama en Basemat (Genesis 36:2, 3) trouwde hij ook nog met Machalat (Genesis 28:9). Mehetabel was de vrouw van een van de koningen van Edom (Genesis 36:39).

Ezechiël moest, naast gesproken woorden, ook visuele beelden gebruiken. Het afscheren van het haar was een teken van rouw en berouw. Het verdelen in drie delen gaf aan wat er met de inwoners van Jeruzalem zou gebeuren. Ze waren opstandig en goddeloos geweest en zouden worden gestraft en verspreid worden over de hele wereld. Het gedeelte van het haar dat in de plooi van de mantel werd gewikkeld symboliseert het gelovige overblijfsel van het volk.

In de Bijbel staat dat Paulus over de opstanding begint en dit was een groot verschilpunt tussen de farizeeën en de sadduceeën.

De Bijbel zegt: "Houd vast aan Gods liefde en zie uit naar de barmhartigheid van onze Heer Jezus Christus.

Deze barmhartigheid is Christus' tweede komst op aarde. De eerste komst was ook uit barmhartigheid (Lukas 1: 72 & 78). De tweede komst staat in het teken van overwinning maar de omschrijving die Judas kiest is: de barmhartigheid van onze Heer Jezus Christus.