Na de zondvloed, waarbij Noach met zijn gezin en de dieren gered werden in de ark, werd op aarde één taal gesproken. De mensen besloten een stad te bouwen met een toren tot in de hemel, maar de HEER greep in en verwarde hun spraak. De stad kreeg toen de naam Babel.

Omdat het volk voor de zoveelste keer en zonder enige schaamte zijn ondankbaarheid uitsprak, stuurde God gifslangen onder het volk. De Israëlieten kwamen tot erkenning van schuld en vroegen Mozes voor hen te bidden. God vertelde wat Mozes moest doen. Gods oplossing is niet altijd te begrijpen, maar dat verlangt Hij ook niet. Het gaat Hem om vertrouwen en gehoorzaamheid!

Er is een link vanuit dit verhaal naar Jezus en naar ons. Hij moest op een vergelijkbare wijze ‘verhoogd’ worden om ons (jou) eeuwig leven te geven. Open beide linkjes en lees het zelf!

De derde dienaar geeft het talent terug; hij heeft er niets mee gedaan en zijn heer is daar erg boos over. De dienaar wordt 'eruit gegooid' en het talent wordt gegeven aan de eerste dienaar, die met vijf talenten handel gedreven heeft en er vijf bijverdiend heeft.

Jezus vertelt dit verhaal als een wetgeleerde hem vraagt: 'Wie is mijn naaste?' Het verhaal maakt duidelijk dat er geen onderscheid gemaakt dient te worden bij het wel of niet bieden van hulp.