Kernpunten

• Doel: Vertellen hoe Israël zich voorbereidde om het beloofde land binnen te gaan, hoe ze zondigden en gestraft werden en het steeds weer opnieuw probeerden.
• Schrijver: Mozes
• Geschreven voor: Het volk van Israël
• Datering: 1450-1410 vóór Christus
• Achtergrond: De Sinaïwoestijn en de gebieden ten oosten en zuiden van Kanaän
• Sleutelverzen: "…dat geen van de mannen die mijn glorie kennen en de wonderen gezien hebben die Ik in Egypte en in de woestijn heb gedaan, het land zullen zien. Want zij hebben tienmaal geweigerd Mij te gehoorzamen en te vertrouwen. Daarom zullen zij het land niet zien dat Ik de afstammelingen van dit volk heb beloofd." (14:22-23).
• Hoofdpersonen: Mozes, Aäron, Mirjam, Jozua, Kaleb, Eleazar, Korach en Bileam
• Belangrijke plaatsen: Berg Sinaï, beloofde land (Kanaän), Kades, Berg Hor en de vlakten van Moab.

Numeri in vogelvlucht
Elke ouder kent het schrille gehuil van een jong kind; een langzaam, hoog gejammer dat zich door je trommelvliezen boort en je raakt tot diep in je ziel. Zulk huilen is moeilijk om aan te horen, maar nog moeilijker te verdragen is de dieper liggende reden: het gevoel van onbehagen bij het kind.

Toen de 'kinderen' van Israël vanaf de voet van de berg Sinaï op reis gingen naar Kanaän, werd er gemopperd, gejammerd en geklaagd bij elke bocht. Ze keken alleen maar naar het ongemak van dat moment. Het geloof was verdwenen en daarom voegde God nog eens veertig extra jaren aan hun tocht toe.

Numeri, het tragische verslag van Israëls ongeloof, zou als een dramatische les moeten dienen voor al Gods kinderen. God houdt van ons en heeft het beste voor ons voor. Hij kan en moet vertrouwd worden. Numeri geeft ook een helder beeld van Gods geduld. Steeds opnieuw veroordeelt Hij niet en bewaart Hij het volk. Maar we moeten niet denken dat zijn geduld vanzelfsprekend is. Eens zal zijn oordeel komen. Wij moeten gehoorzamen.

Aan het begin van Numeri heeft het volk zijn kamp opgeslagen aan de voet van de berg Sinaï. Het volk had Gods wetten ontvangen en maakte zich klaar voor vertrek. Er werd een volkstelling gehouden om te bepalen hoeveel mannen geschikt waren voor militaire dienst. Daarna werden de mensen apart gezet voor God. God maakte het volk, zowel geestelijk als lichamelijk, klaar voor hun erfenis.

Maar toen begon het geklaag. Eerst over het voedsel en vervolgens over Mozes' leiderschap. God strafte een aantal mensen, maar spaarde het volk vanwege Mozes' gebeden.

Daarna kwam het volk aan bij Kades en werden verkenners uitgezonden om Kanaäns sterkte vast te stellen. Tien kwamen terug met angstwekkende verhalen over reuzen. Alleen Kaleb en Jozua drongen er op aan om 'op te trekken en het land in bezit te nemen' (13:28). Zij waren in de minderheid en dus was hun verslag aan dovemansoren gericht. Iedereen was vol van de onheilsboodschap van de andere spionnen, de meerderheid. Vanwege hun ongeloof verklaarde God dat deze generatie het beloofde land niet zou zien. En zo begonnen de 'omzwervingen'.

Deze zwerftocht door de woestijn was een voortdurende opeenvolging van gemopper, opstandigheid, straf en dood. Hoeveel beter zou het geweest zijn om God te vertrouwen en zijn land binnen te gaan!

Toen begon het verschrikkelijke wachten ... wachten tot de oude generatie gestorven was en afwachten of de nieuwe generatie God wel gelovig zou kunnen gehoorzamen.
Numeri eindigt zoals het begon ... met voorbereidingen. De nieuwe generatie Israëlieten was geteld en geheiligd. Na talrijke legers te hebben verslagen, bezetten zij het oostelijk gedeelte van de Jordaan. Toen volgde voor hen de grootste test: de rivier over te steken en het prachtige land dat God hen beloofd had, in bezit te nemen.
De les is duidelijk. Gods kinderen moeten op Hem vertrouwen en voortgaan in geloof, als ze zijn beloofde land willen bereiken.

Als onderdeel van hun voorbereidingen gaf God de Israëlieten strikte richtlijnen over reinheid in het kamp. Hij wilde dat zij in hun levensstijl anders zouden zijn dan de volken rondom hen. Hij wilde dat ze een heilig volk zouden zijn. Op dezelfde manier moeten wij zorg hebben voor zuiverheid in de gemeente. De Israëlieten konden het beloofde land niet in vanwege hun ongeloof. Door de eeuwen heen heeft Gods volk gekampt met gebrek aan geloof. We moeten zorgen dat in ons leven het ongeloof niet kan wortelen, want het zal ons ervan weerhouden te genieten van de zegeningen die God heeft beloofd. Toen het volk tegen God klaagde en Mozes bekritiseerde, werd het zwaar gestraft. Meer dan 14.000 mensen stierven als gevolg van de opstand tegen Mozes. Korachs rebellie had tot gevolg dat Korach, Datan en Abiram stierven, samen met 250 valse priesters. Als wij ontevredenheid in ons leven toelaten, kan dat makkelijk tot een ramp leiden. We moeten ons ver houden van geklaag en kritiek op onze leiders.

De Moabieten en Midjanieten kregen het niet voor elkaar Bileam Israël te laten vervloeken, maar ze kregen van hem wel advies hoe Israël was te verleiden tot afgodendienst. Bileam wist wat goed was, maar gaf toe aan de verleiding van materiële welvaart en hij zondigde. Alleen weten wat goed is, is nooit genoeg. We moeten het ook waarmaken.

Met toestemming overgenomen van Royal Jongbloed uit Het Boek © 2008 Biblica. All rights reserved.