Bij de voorschriften voor Grote Verzoendag staat dat de hogepriester een bok, beladen met de zonden van het volk, de woestijn in moest sturen.

Een andere bok moest worden geslacht en daarna moest nog een brandoffer worden gebracht voor Aäron zelf en ook een voor het volk.

De Bijbel zegt: "Hier volgen de woorden van Prediker, zoon van David en koning in Jeruzalem."

Abraham en Mozes waren geen koningen van Israël.

Saul had wel een zoon, maar die is nooit koning geworden.

David volgde namelijk Saul op.

De Bijbel zegt: "En als een vrouw tien drachmen heeft en er één verliest, steekt ze toch de lamp aan, veegt het hele huis schoon en zoekt ze alles af tot ze het muntstuk gevonden heeft? En als ze het gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buren bijeen en zegt: 'Deel in mijn vreugde, want ik heb de drachme gevonden die ik kwijt was.' Zo, zeg Ik u, heerst er ook vreugde onder de engelen van God over één zondaar die tot inkeer komt."

De Bijbel zegt: "Er wacht u, die vanwege uw geloof door Gods kracht wordt beschermd, in de hemel een onvergankelijke, ongerepte erfenis die nooit verwelkt. U ziet de redding tegemoet, die klaarligt om aan het einde van de tijd geopenbaard te worden. Verheug u hierover, ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. Zo kan de echtheid blijken van uw geloof – zoveel kostbaarder dan vergankelijk goud, dat toch ook in het vuur wordt getoetst – en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren." (1 Petrus 1:4-7).