God was zelf tweemaal aan Salomo verschenen en had hem echt alles gegeven. Ook had God hem nadrukkelijk verboden zich met andere goden in te laten. Toch week hij van God af en verliet hij Gods verbond. Daarom werd de HEER woedend op hem.

God zegt dan: "Daarom zal Ik het koningschap van je losscheuren en het aan een van je ondergeschikten geven. Maar omwille van je vader David zal Ik wachten tot na je dood, en pas je zoon het koningschap ontnemen. En omwille van mijn dienaar David en omwille van Jeruzalem, de stad die Ik heb uitgekozen, zal Ik je zoon niet het hele koninkrijk ontnemen; één stam zal Ik hem laten houden."

David schrijft:

"De zonde spreekt tot de goddeloze, diep in zijn hart -

angst voor God kent hij niet.

De zonde sust zijn geweten in slaap -

geen besef van schuld, geen afkeer van het kwaad."

In de Bijbel staat dat ze aan het bidden waren.

De Bijbel zegt: "Ik zag, toen het zesde zegel verbroken werd, hoe er een zware aardbeving kwam. De zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden gerukt. De hemel scheurde los en rolde zich als een boekrol op. Geen berg of eiland bleef op zijn plaats. Koningen, machthebbers, legeraanvoerders, rijken, aanzienlijken, slaven en vrije mensen, iedereen trachtte zich te verbergen in grotten en tussen de rotsen in de bergen."