Exodus betekent: uittocht. God heeft Israël uitgekozen om zijn volk te zijn en heeft een verbond gesloten met de aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob.

Als Israël onderdrukt wordt en lijdt, ziet God dat. Hij hoort hun geklaag en dan denkt Hij aan zijn verbond met Abraham, Isaak en Jakob en grijpt Hij in om hen te verlossen.

In het Bijbelboek Genesis staat de geschiedenis van de schepping tot en met Abraham, Isaak en Jakob.

Poëtische Bijbelboeken zijn bijvoorbeeld de Psalmen en het Hooglied.

Over Jezus Christus wordt verteld in het Nieuwe Testament.

Het Poerimfeest is een gedenkdag geworden om ieder jaar op de voorgeschreven wijze en op de vastgestelde tijd de herinnering levend te houden aan de uitredding onder koning Ahasveros. Op die dag leest men in de synagoge de rol van het boek Ester. De viering is zeer uitgelaten en is in deze tijd een nationaal feest bij uitnemendheid.

De laatste twaalf boeken van het Oude Testament worden 'de kleine profeten' genoemd. Dit zijn: Hosea, Joël, Amos, Obadja, Jona, Micha, Nahum, Habakuk, Sefanja, Haggai, Zacharia en Maleachi.

In 1 Korintiërs 12:28 staat: "God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. Dan is er het vermogen om wonderen te verrichten, de gave om te genezen en het vermogen om bijstand te verlenen, leiding te geven of in klanktaal te spreken."