Dit visioen gunt ons een blik in de `hogere wereld` (Daniël 10:13,20,21). Er was na de terugkeer onder Zerubbabel in het tweede jaar na aankomst in Jeruzalem (Ezra 3:8) een kern van volksbestaan in het land toen Daniël dit visioen ontving. De profetie gaat over twee van de vier delen waarin het Grieks-Macedonische rijk was uiteen gevallen en wel Syrië en Egypte. De vorsten van dit rijk worden door Daniël aangeduid als 'de koning van het noorden' (Daniël 11:6) en 'de koning van het zuiden' (Daniël 11:5). Dezen worden in Daniël 10:13 aangeduid als 'de vorst van het Perzische koninkrijk' en in Daniël 10:20 als 'de vorst van Griekenland'. Deze profetie die Daniël ontvangt speelt zich af in de eindtijd m.b.t. Israël.

De mond van een ontrouwe vrouw is als een diepe put.

Spreuken 5:3 zegt: "Haar mond spreekt honingzoete woorden."

Amos: in de tijd van koning Uzzia (Juda) en koning Jerobeam (Israël).

Micha: in de tijd van koning Jotam, Achaz en Hizkia (Juda).

Sefanja: in de tijd van koning Josia (Juda).

Haggaï en Zacharia: in de tijd van koning Darius.

Joël, Obadja, Nahum, Habakuk, Maleachi: geen vermelding van koningen.

Kafarnaüm (of Kapernaüm), was in de tijd van Jezus de belangrijkste stad aan de noordelijke oever van het meer van Galilea.