God maakte het licht en scheidde dat van de duisternis (Genesis 1:3). Zo ontstonden dag en nacht.

Koning Saul was door een boze geest bevangen, waardoor hij boos en agressief werd. Hij werd alleen rustig als er iemand voor hem muziek maakte. In de Bijbel staat: “En steeds wanneer de geest van God Saul overmande, nam David zijn lier en tokkelde op de snaren. Dat luchtte Saul op en het deed hem goed: de kwade geest liet hem dan voor even met rust.” (1 Samuel 16:23). 

Het ging hier om de 'wet van Meden en Perzen'; een wet die onherroepelijk was en dat gold ook voor de koning.

De uitdrukking die tegenwoordig nog steeds gebruikt wordt als iets absoluut vaststaat is hiervan afgeleid.

Het Bijbelboek Handelingen, in het Nieuwe Testament, vertelt over het doen en laten van de apostelen, na de hemelvaart van Jezus. Een bekende apostel is Paulus. Ook veel leerlingen (discipelen) van Jezus zijn later apostelen.

Over de Israëlieten in de woestijn en over de koningen van Israël wordt geschreven in het Oude Testament van de Bijbel.