De Bijbel zegt: "Elia ging weg van de Horeb. Toen hij Elisa, de zoon van Safat, aantrof was deze aan het ploegen. Ze waren aan het werk met twaalf span ossen; Elisa liep achter het twaalfde span. Elia liep op hem af en gooide zijn mantel over hem heen. Meteen liet Elisa zijn ossen in de steek en rende achter Elia aan. 'Laat mij afscheid nemen van mijn vader en moeder,' zei hij, 'dan zal ik met u meegaan.' 'Doe wat je wilt,' zei Elia. 'Ik dwing je nergens toe.' Elisa ging terug, slachtte zijn ossen, braadde het vlees op het hout van hun juk en bood het zijn knechten aan. Daarna ging hij met Elia mee als zijn dienaar." (1 Koningen 19:19-21)

Als Elia later naar de hemel gaat, verliest hij zijn mantel en pakt Elisa deze op: "Hij raapte Elia's mantel, die was afgegleden, op, en liep terug. Bij de oever van de rivier hield hij stil. Hij sloeg met Elia's mantel op het water en riep uit: 'Waar is de HEER, de God van Elia?' Dus ook hij sloeg op het water en opnieuw vloeide het naar links en naar rechts weg, zodat Elisa kon oversteken."

(2 Koningen 2:13-14)

"Voor de koorleider. Een psalm van David, toen de profeet Natan hem had bezocht, nadat hij met Batseba geslapen had." (Psalm 51:2).

In de Bijbel staat dat ze hem stenigden en dat hij zo stierf.

De apostel Jakobus stierf door het zwaard.

De Bijbel zegt: "Maar dit heb Ik tegen u: u laat die Izebel, die zichzelf profetes noemt, haar gang gaan terwijl ze mijn dienaren met haar uitspraken tot ontucht en tot het eten van offervlees verleidt."

Van de gemeente in Tyatira staat juist dat ze liefdevol, hulpvaardig en standvastig is (Openbaring 2:19).