Kernpunten

• Doel: Aan de kaak stellen van slecht gedrag en leren hoe een ware christen zich gedraagt.
• Schrijver: Jakobus, een broer van Jezus en één van de leiders van de gemeente in Jeruzalem.
• Geschreven voor: Joodse christenen uit de eerste eeuw, die wonen in niet-Joodse gemeenschappen buiten Israël, en aan alle gelovigen elders.
• Datering: Waarschijnlijk in het jaar 49, vóór de bijeenkomst in Jeruzalem (A.D. 50)
• Achtergrond: Uit deze brief blijkt hoe bezorgd Jakobus is voor de vervolgde christenen, die eens deel uitmaakten van de gemeente in Jeruzalem.
• Sleutelvers: "Het is wel duidelijk dat geloof alleen niets te betekenen heeft. U moet het ook laten blijken uit wat u doet. Geloof dat niet uit daden blijkt, is geen geloof; het is dood en zinloos." (2:17).

Jakobus in vogelvlucht
‘Ongelooflijk!’…‘Revolutionair!’…‘Nog nooit vertoond!’ Op televisie en in tijdschriften worden wij overstroomd met superlatieven. Wij worden door de media overtuigd dat dit product ‘nieuw’ is of ‘verbeterd’ en ‘fantastisch!’…ons leven zal erdoor veranderen! Voor slechts een paar euro kunnen wij ‘schonere kleding’, ‘wittere tanden’, ‘glanzend haar’…geluk, vrienden en een steeds beter leven kopen. Kort voor de verkiezingen kan niemand op tegen de beloften van de politieke kandidaten. Maar woorden kosten niets en al snel ontdekt men dat de klanken hol waren en ver verwijderd van de waarheid.

Ook christenen gebruiken vaak grote woorden, maken grote aanspraken die zij niet kunnen waarmaken. Hoewel zij belijden op God te vertrouwen en bij Hem te horen, leunen zij vaak dicht aan tegen de wereld en de daarin geldende normen. Hoewel zij alle juiste antwoorden kennen, is de praktijk van hun leven vaak in contrast met het Evangelie. In een met vaart geschreven brief, vol puntige en goedgekozen woorden, stelt Jakobus zich lijnrecht op tegenover de onethische praktijken van zijn lezers. Het christendom is niet alleen een geloof, maar vooral een manier van leven. ‘Broeders en zusters, wat voor zin heeft het te zeggen dat u christen bent als dat niet blijkt uit wat u voor anderen doet? Kunt u door zo’n geloof gered worden?’ (2:14).

Alleen een veranderd leven is het bewijs dat ons geloof echt is. Echt geloof leidt onvermijdelijk tot goede werken. Dat is het centrale thema van Jakobus’ brief. Rond dat thema plaatst hij tal van praktische adviezen voor een christenleven.

Jakobus begint zijn brief met een uiteenzetting over enkele algemene kenmerken van het christelijke leven (1:1-27). Vervolgens bindt hij christenen op het hart zich goed te gedragen in het dagelijkse leven (2:1-13). Hierop volgt een theologische uiteenzetting over het verband tussen geloof en daden (2:14-26) en laat hij zien hoe belangrijk het is de tong in bedwang te houden (3:1-12). In 3:13-18 onderscheidt Jakobus twee soorten wijsheid, de hemelse en de aardse. Vervolgens moedigt hij zijn lezers aan hun verkeerde verlangens de rug toe te keren door God te gehoorzamen (4:1-12). Hij veroordeelt mensen die vertrouwen op eigen plannen en bezittingen (4:13-5:6). Tot slot verzoekt hij zijn lezers geduld met elkaar te hebben (5:7-11), hun beloften na te komen (5:12), voor elkaar te bidden (5:13-18) en elkaar te helpen God trouw te blijven (5:19, 20).

Deze brief kun je zien als een handboek voor het christelijke leven. Je vindt er harde veroordelingen, uitdagingen en toewijding in. Lees Jakobus en word een dader van het Woord (1:22-25).

Met toestemming overgenomen van Royal Jongbloed uit Het Boek © 2008 Biblica. All rights reserved.