Zo wordt het koningshuis toch voortgezet. God had dat beloofd aan koning David.

Sifra en Pua leefden in Egypte in de tijd van Mozes. Zij lieten de Hebreeuwse jongetjes bij hun geboorte in leven, hoewel ze hen van de farao moesten doden (Exodus 1).

Ester ging naar koning Ahasveros om hem te smeken om het Joodse volk te redden (Ester 4-5, 7).

In Genesis 35:10 staat: "Hij zei: 'Tot nu toe heette je Jakob. Die naam zul je niet langer dragen: Israël is je nieuwe naam.' Zo gaf God hem de naam Israël."

Cham was een zoon van Noach (Genesis 5:32).

Mozes is degene die het volk uit Egypte naar het beloofde land leidt. Aäron is zijn broer en de eerste hogepriester (Exodus 3:10, 11; Exodus 28).

In Handelingen 8 wordt beschreven dat de Ethiopische schatbewaarder (kamerling) vanuit Ethiopië naar Jeruzalem ging om God te aanbidden en daarna weer terugreisde naar zijn land.

In de Bijbel staat niets over reizen vanuit Ethiopië naar Nineve, Tarsus of Damascus.

De profeet Jona gaat naar Nineve.

De apostel Paulus is in Tarsus geboren.

Hij is ook degene die naar Damascus reist.

De Bijbel zegt: "Toen hoorde ik het aantal van hen die het zegel droegen: honderdvierenveertigduizend in totaal, afkomstig uit elke stam van Israël. Twaalfduizend uit de stam Juda die het zegel droegen, twaalfduizend uit de stam Ruben, twaalfduizend uit de stam Gad, twaalfduizend uit de stam Aser, twaalfduizend uit de stam Naftali, twaalfduizend uit de stam Manasse, twaalfduizend uit de stam Simeon, twaalfduizend uit de stam Levi, twaalfduizend uit de stam Issachar, twaalfduizend uit de stam Zebulon, twaalfduizend uit de stam Jozef en ten slotte twaalfduizend uit de stam Benjamin die het zegel droegen."