De Bijbel zegt: “Toen Amasja de macht eenmaal stevig in handen had, liet hij de hovelingen die zijn vader hadden vermoord ter dood brengen. Maar hun kinderen doodde hij niet, want hij hield zich aan wat geschreven staat in het boek van Mozes, in de wet die door de HEER is opgelegd: ‘Ouders zullen niet sterven om wat hun kinderen hebben misdaan, en kinderen niet om de misdaden van hun ouders; alleen om wat iemand zelf misdaan heeft, zal hij sterven (2 Kronieken 25:3-4)."

De smeekbede van Daniël tot God, verwoord in een schuldbelijdenis vanwege de ontrouw van het volk Israël waarin hij zichzelf vereenzelvigt met het volk, heeft mogelijk geleid tot deze heel bijzondere kwalificatie van Godswege voor Daniël.

In de brief aan de Hebreeën staat: "Want aan ons is het goede nieuws verkondigd, net als indertijd aan hen; maar anders dan voor wie het in geloof aannemen, was het verkondigde woord voor hen niet heilzaam. Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust waarvan eerder sprake was: 'In mijn toorn heb ik gezworen: Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.'"

Cornelius had zijn familie en ook zijn naaste vrienden uitgenodigd om aanwezig te zijn. Zie Hand. 10:24.