De Bijbel zegt: "Er werden slavendrijvers aangesteld die de Israëlieten tot zware arbeid dwongen. De Israëlieten moesten voor de farao de voorraadsteden Pitom en Raämes bouwen."

In Exodus 17 slaat Mozes bij Massa en Meriba volgens Goddelijke instructie eenmaal op de rots en komt er water. In Numeri 20 zijn ze veertig jaar later weer bij een plaats die Meriba genoemd wordt en slaat Mozes (tegen Gods instructie in) tweemaal op de rots en komt er water uit.

Jeremia schrijft: "De HEER richtte zich tot mij: Voordat Ik je vormde in de moederschoot, had Ik je al uitgekozen, voordat je de moederschoot verliet, had Ik je al aan Mij gewijd, je een profeet voor alle volken gemaakt.’ Ik riep: ‘Nee, HEER, mijn God! Ik kan het woord niet voeren, ik ben te jong."

De Hebreeënbrief overtuigt de lezers ervan dat zij God kunnen naderen met een oprecht hart en een vast geloof nu hun hart gereinigd is, zij van een slecht geweten bevrijd zijn en hun lichaam met zuiver water is gewassen.