Kernpunten - 1 Petrus

• Doel: Bemoediging voor lijdende christenen.
• Schrijver: Petrus
  Geschreven voor: Joodse christenen, uit Jeruzalem verdreven en verspreid over Klein-Azië, en alle christenen elders.
• Datering: Vanuit Rome, omstreeks de jaren 62-64.
• Achtergrond: Petrus was waarschijnlijk in Rome, toen de grote vervolging onder keizer Nero begon (Petrus werd uiteindelijk terechtgesteld tijdens deze vervolging)
• Sleutelvers: "Door die moeilijkheden en problemen wordt uw geloof op de proef gesteld, zodat zal blijken of het echt is of niet." (1:7)
• Hoofdpersonen: Petrus, Silvanus en Marcus.
  Belangrijke plaatsen: Jeruzalem, Rome, de gebieden Pontus, Galatië, Kappadocië, Klein-Azië en Bithynië.
• Bijzondere kenmerken: Petrus gebruikte verschillende beelden die een bijzondere betekenis voor hem hadden, omdat Jezus die gebruikt had toen Hij bepaalde waarheden aan Petrus openbaarde. Petrus had zijn naam (Rots) van Jezus gekregen. Petrus’ beeld van de Gemeente – een geestelijk huis dat bestaat uit levende stenen op het fundament van Christus – was van Christus afkomstig. Jezus moedigde Petrus aan voor de Gemeente te zorgen als een herder die zijn kudde hoedt. Het is dus geen wonder dat Petrus levende stenen (2:5-9) en herders en schapen gebruikt (2:25; 5:2, 4) om de Gemeente te beschrijven.

1 Petrus in vogelvlucht
Gebroken, overweldigd, beschadigd, innerlijk ontwricht: allemaal gevoelens die lijdende mensen overspoelen. Alle uitzicht op hoop is weggevallen en het dreigt hen te vernietigen.
Lijden kent veel vormen: lichamelijke mishandeling, ziekte die verzwakt, sociale verbanning, vervolging. Pijn en angst brengen iemand in verleiding het op te geven en niet meer te vechten.

Door alle eeuwen heen – ook in onze tijd – moesten veel christenen lijden omdat ze in Jezus Christus geloofden. In het Nieuwe Testament wordt verteld hoe christenen werden geslagen (Handelingen 16:16-40), gestenigd (Handelingen 8:54-60), gevangengezet en terechtgesteld (Handelingen 12:1-5) en velen werden voor de leeuwen gegooid. De apostelen ontliepen dergelijk lijden niet. Ook Petrus werd verschillende malen gevangengezet en geslagen (Handelingen 4:1-22 en 5:12-42).

Petrus schreef deze brief aan de Joodse christenen, verspreid over Klein-Azië, die voor hun geloof in Christus moesten lijden. Hij troost hen en dringt erop aan dat zij – te midden van hun beproevingen – Christus trouw blijven.

Aan het begin van zijn brief dankt Petrus God voor de verlossing (1:2-6). Hij legt zijn lezers uit dat beproevingen er zijn om hun geloof te zuiveren (1:7-9). Ondanks hun omstandigheden moeten ze blijven geloven. In het verleden geloofden velen in Gods verlossingsplan; de oude profeten schreven er zelfs over zonder het precies te begrijpen. Maar nu is die redding gekomen door Jezus Christus (1:10-13). Petrus draagt zijn lezers op heilig te leven (1:14-16), eerbied voor en vertrouwen in God te hebben (1:17-21), eerlijk en liefdevol te zijn in de omgang met andere mensen (2:1-3a) en op Christus te gaan lijken (2:3b-4).

Jezus Christus is de ‘kostbare hoeksteen’, waarop de Gemeente gebouwd wordt (2:5-6). Jezus is ook de ‘steen die afgekeurd werd’, waarover degenen ‘die niet naar Hem willen luisteren’, zullen struikelen (2:7-8). Maar de Gemeente, die op deze steen gebouwd wordt, is Gods heilige priesterschap (2:9, 10).

Petrus legt vervolgens uit hoe gelovigen in moeilijke tijden moeten leven (2:11-4:11). Christenen moeten boven kritiek verheven zijn (2:12-17) en Christus navolgen in al hun maatschappelijk functioneren: meesters en slaven, mannen en vrouwen, gemeenteleden en buren (2:18-3:17). Jezus Christus moet ons voorbeeld zijn van gehoorzaamheid aan God te midden van het lijden (3:18-4:11).

Petrus schetst vervolgens wat onze juiste houding is in vervolging: wees erop voorbereid (4:12), wees dankbaar voor het voorrecht vóór Christus te mogen lijden (4:13-18) en vertrouw op God voor zijn verlossing (4:19).

In het laatste gedeelte van de brief geeft Petrus een aantal speciale aanwijzingen: oudsten moeten de kudde van God voeden (5:1-4), jongere mannen moeten het leiderschap van de oudsten volgen (5:5, 6) en ieder moet op God vertrouwen en zich tegen Satan verzetten (5:7-11). Petrus besluit door Silvanus voor te stellen en met een persoonlijke groet van hemzelf, de gemeente in Rome en Marcus (5:12-14).

Als je moet lijden omdat je het goede doet, moet je bedenken dat het volgen van Christus een toewijding vraagt die veel kost.

Als je wordt vervolgd om je geloof, wees dan blij dat je het waard bent voor de zaak van Christus te lijden. Christus heeft voor jou geleden; als zijn volgelingen moeten we niets minder verwachten. Bedenk bij het lezen van 1 Petrus dat ook in jouw leven beproevingen zullen komen om je geloof te zuiveren. Blijf dan trouw aan God.

Kernpunten - 2 Petrus

• Doel: Christenen te waarschuwen tegen dwaalleraars en hen aan te sporen tot groei in hun geloof en kennis van Christus.
• Schrijver: Petrus
• Geschreven voor: De Gemeente als geheel.
• Datering: Rond het jaar 67, drie jaar na het schrijven van 1 Petrus, mogelijk vanuit Rome.
• Achtergrond: Petrus weet dat zijn tijd op aarde beperkt is (1:13, 14). Daarom schrijft hij wat hij op zijn hart heeft en waarschuwt de gelovigen voor wat zal gebeuren als hij er niet meer is, vooral over dwaalleraars. Hij herinnert hen aan de onveranderlijke waarheid van het Evangelie.
• Sleutelverzen: "Want als u Hem beter leert kennen, zal Hij u door zijn grote kracht alles geven wat u nodig hebt om werkelijk goed te leven, Hij zal zelfs zijn heerlijkheid en goedheid met ons delen!" (1:3, 4a)
• Hoofdpersonen: Petrus en Paulus.
• Bijzondere kenmerken: Datum en bestemming van deze brief zijn onzeker en lang is gediscussieerd of Petrus wel de schrijver zou zijn. Hierdoor was 2 Petrus het laatste boek dat werd opgenomen in de canon van het Nieuwe Testament. Er zijn ook sterke overeenkomsten tussen 2 Petrus en Judas.

2 Petrus in vogelvlucht
Waarschuwingen kunnen in allerlei vormen tot ons komen: als licht, teken, blik, klank, geur, gevoel en ook als geschreven woorden. Hoewel verschillend, hebben zij hetzelfde doel: de ontvanger te waarschuwen voor een naderend gevaar. Ook de reacties op de waarschuwingen kunnen variëren van onverschilligheid en ontkenning tot ontwijkend of corrigerend handelen. Hoe iemand op een waarschuwing reageert, wordt meestal bepaald door de omstandigheid en de persoon die de waarschuwing geeft. Op een dreigende storm reageert men anders dan op een naderende auto. Aan de raad van een goede vriend besteedt men meer aandacht dan aan de willekeurige opmerking van een vreemde.

De tweede brief van Petrus is een waarschuwende brief van niemand minder dan de moedige, ervaren en trouwe apostel Petrus. Het is de laatste boodschap van deze grote strijder van God. Kort hierna is hij als martelaar gestorven.

Eerder heeft Petrus geschreven om de gelovigen in hun lijden en vervolging te troosten en te bemoedigen. Hierbij ging het om een aanval van buitenaf. Maar in deze brief, die drie jaar later is geschreven, waarschuwt hij hen voor een aanval van binnenuit: zelfvoldaanheid en dwaalleer.

Hij moedigt hen aan vast te houden aan de onbetwistbare feiten van het geloof, te groeien naar volwassenheid in het geloof en ieder die de waarheid verdraait, af te wijzen. Hierdoor komt Christus centraal te staan in de gemeenten en zullen de christenen Hem eren.

Na een korte groet (1:1) gaat Petrus krachtig in tegen stilstand en kortzichtigheid in het christenleven (1:2-11). Hij legt uit dat zijn dagen geteld zijn (1:12-15) en dat de gelovigen moeten luisteren naar zijn boodschap en naar de woorden van de Boeken (1:16-21).
Vervolgens geeft Petrus een scherpe waarschuwing tegen dwaalleraars (2:1-22). In de laatste dagen zullen er veel komen (2:1, 2), die alles zullen doen en zeggen om maar aan geld te komen (2:3) en zullen spotten met de dingen van God (2:2, 10). Zij zullen doen waar ze zin in hebben (2:12-17); het zijn trotse bluffers (2:18, 19), die door God veroordeeld en gestraft zullen worden (2:3-10, 20-22).

Petrus besluit zijn korte brief met de reden van zijn schrijven (3:1-18): Hij herinnert hen dat Gods Woord de komst van deze valse leraars heeft voorspeld en geeft aan waarom de terugkomst van Christus (3:1-13) nog op zich laat wachten. En hij wil hen waarschuwen op hun hoede te zijn voor deze dwalingen en hen aanmoedigen te groeien in het geloof (3:14-18).

Omdat deze brief is gericht aan ‘allen, die een even heerlijk geloof hebben als wij’ zou hij aan ons allemaal geschreven kunnen zijn. De wereld om ons heen is vol valse profeten en leraars, die beweren de waarheid in pacht te hebben en die schreeuwen om aandacht en trouw aan henzelf.

Lees Petrus’ boodschap aandachtig en neem zijn waarschuwing zelf ook ter harte. Neem je voor te blijven groeien in de kennis van Christus en iedereen af te wijzen, die iets anders verkondigt dan wat strookt met het Woord van God.

Met toestemming overgenomen van Royal Jongbloed uit Het Boek © 2008 Biblica. All rights reserved.